Dag acht, wacht…

… en wacht en wacht! Deze 22 juni is tot nu toe de minste dag geweest. Het zou kunnen gaan regenen en dan is het best handig dat je regenjack niet aan de kast in de slaapkamer hangt. Er moest ook weer geklommen gaan worden met verzuurde en niet verzuurde benen. We hadden in Neresheim, volgens Peter, het meest gore bakje koffie ooit en na de heerlijke Russische lunch in Dillingen an der Donau begon het dan uiteindelijk ook te regenen. Écht te regenen, met bakken tegelijk en dan voor de rest van de dag. Uiteraard zou een beetje water onze dappere trappers niet kunnen tegenhouden, maar de onophoudelijke bliksem kon dat wel! Veiligheid voor alles dus dat zorgde ervoor dat de twee in een bushokje in Riedsend belandden en daar niet meer uit weg kwamen. En dus moet je in de bezemwagen wachten en wachten, totdat de handdoek in de ring wordt gegooid en ze, met pijn in het hart, opgehaald konden worden.

Gelukkig kwamen de twee natte fietsers, door een gratis upgrade, uiteindelijk in de suite van het besproken hotel terecht, met woonkamer én ligbad! Dat dan weer wel…