Vandaag dus de laatste fietstdag en die begon goed, de kleding die gister buiten te drogen was gehangen door het hotelpersoneel, bleek nog niet helemaal droog. Waarschijnlijk is er toch iets verloren gegaan in de verder toch heldere communicatie, want het had gewoon ergens in een kast gehangen en was dus nog zeiknat. Maar goed op de kamer bleek een goede föhn te hangen, dus daarmee werd het meeste vocht verwijderd en de rest droogde wel tijdens de eerste kilometers fietsen in de grote droogtrommel van ondertussen alweer 29 graden.

De eerste 20 kilometer ging soepel, we konden lekker doorfietsen ondanks het vele grind dat we als fietspad aantroffen. In Palmanova was onze eerste stop, op een mooi groot plein omringd met terrasjes. Daar troffen we ook Ingrid en Gijs (moeder en zoon), aan een lekker ontbijtje en schoven we gezellig aan voor een bakkie en jus d’orange.

Nadat het water nog een keer werd aangevuld, reden we door richting Grado, al gauw kwamen we op het fietspad dat we tot aan het eindpunt konden volgen, verkeerd rijden kon nu niet meer. Een thermometer onderweg gaf ondertussen 37 graden aan en op de momenten dat we even stil stonden was dat ook goed te merken. Kiet vonden we weer op het punt dat er zowel links als rechts van de weg water was. Daar dronken we samen wat, voordat we aan het allerlaatste deel van de tocht begonnen.

De rest van de weg, tot aan Grado, lag dus midden in het water en op ons gemak fietsten we de laatste kilometers. Met een gevoel van “Yes, we zijn er!” reden we Grado binnen! In de berm, achter de vangrail vonden we het bord Grado, als teken dat we ons doel hadden bereikt. Nog even een foto gemaakt en daarna doorgereden tot het officiële eindpunt van de “Ciclovia Alpe Adria”. Aangezien die verder niet was te vinden is vanaf dit moment de grote fontein, aan de boulevard, benoemd tot eindpunt!

In het hotel aangekomen stond Kiet op ons te wachten met Champagne! En nadat de kurk knalde en de bubbels waren geschonken, toasten we op het behalen van dit mooie einddoel, de mooie tocht en de prestatie!

s’ Avonds wandelden we naar het restaurant, waar het een jaar geleden allemaal was begonnen, “Ai Pioppi”. We werden direct herkend en na het overhandigen van een echte Hollandse kaas, die Kiet had meegenomen, hebben we heerlijke gegrilde calamari gegeten! Dat doen we morgen nog een keer ?